Kustmarathon van de maagklachten

De sfeer zat er vanaf vrijdagavond al goed in. Met Jaco, Tiny, Sjan, Maurice, Rinus en Mo de Ladies aangemoedigd en vervolgens een hapje gegeten bij de Italiaan, ook Rik en Ilonka schoven nog even aan voor een drankje. Zaterdagochtend opgehaald door Hans, samen richting Zoutelande. Van daaruit met een halve bus webloggers waaronder de pastapeople van vrijdag, Claudia, Kees, Ronald, Marco, Jan, Ingrid, John en degene die ik vergeten ben naar Burgh waar we om 12.00 uur gingen starten voor de voor mij 2e kustmarathon.
Met zijn allen richting het startvak… vertrouwd al die bekende mensen om je heen. Maurice liep het eerste stuk met mij mee om na een aantal kilometers zijn eigen wedstrijd te gaan lopen. Na het strand gingen we de stormvloedkering op. Hier vond ik aansluiting bij een groep die een heerlijk tempo van ongeveer 5’45” min/km liep.
Het ging heerlijk… niet te snel… voor mij een uitstekend tempo. Oeps… even weggedoken voor de camera van Björn. En wat een aanmoedigingen op de Veersedam van de bekende bloggers Petra, John en John maar ook van Annemarie met zoon Nick en …. huuhhh Maurice ?? Maurice gaf aan niet lekker te lopen, samen gingen we verder. Aangemoedigd door mijn pa, ma en vele bekenden draaide ik het strand van Vrouwenpolder op. Vol goede moed begon ik aan de tweede zwaarste helft. Ai ai… bij het 23 km punt kreeg ik last van mijn maag. Een paar kleine slokjes water gedronken maar dit mocht niet baten. Doorlopen dacht ik… niet aan denken. Maar nog geen kilometer verder begonnen ook mijn benen te protesteren, niet meer vooruit te branden. Het zand was goed beloopbaar… joh wat baalde ik, ik had hier zo lekker het tempo weer kunnen oppakken na het mulle zand. Het tempo zakte dramatisch naar beneden, “niet wandelen, niet wandelen”. De overgang over bij Oostkapelle… super al dat publiek. Het bos in.. hoop op herstel. Dat kwam er helaas niet… ik ging zelfs wandelen (zo tegen mijn principes). Eén van de vele parcourswachters vroeg of het wel ging na het zien van mijn verbeten gezicht ?? ;-). Ik kreeg wat cola aangeboden, dit hielp heel even maar ondertussen hadden de benen het helemaal gehad. Ineens hoorde ik achter mij “gaat het Jacq ??”. “Hé Rinus (met camera … ofcourse) … nee het gaat nog van geen meter”. Rinus gaf aan bij mij te blijven lopen, pepte me op, sprak op me in, maakte afspraken met me welke stukjes ik mocht wandelen. De hoge Hill over zonder dreamduomaatje Danniëlle. Ondertussen hield het niet meer op met regenen. Deze keer alleen met Rinus (doorweekt) over de finish aangemoedigd door het vele publiek in 4:45:15. “Rinus, je was mijn reddende engel.. zonder jou betwijfel ik of ik de finish had gehaald”. Maar oh oh oh wat zou ik dan een spijt hebben gehad. Nu ben ik de trotse bezitter van een mooi shirt en een prachtige medaille. Vorig jaar heb ik genoten van elke kilometer, nu was het 19 km afzien. Maar ach… ook in 2011 is er vast weer een kustmarathon, ik heb er alweer zin in.

Uit het PZC kustmarathonblog van Koen de Vries begrijp ik dat het bij vele lopers niet helemaal naar wens is verlopen. Ook Koen vraagt zich af wat voor marathon dit is geweest. “De marathon van de nieuwe winnaars? De marathon voor watjes? (zoals de reisleidster van de VIP-bus gezegd schijnt te hebben), de marathon van het onverwacht goede weer? De marathon van de vele te snelle starters? De marathon van de maagklachten? De marathon van de slechts 1035 finishers (1500 inschrijvers)? De marathon van het ongekend hoge aantal toeschouwers?”. Voor mij is hij duidelijk.

Jaco bedankt… top dat ik op zoveel punten van het parcours op je steun kon rekenen. Hans bedankt voor je schema’s, daar heeft het in elk geval niet aan gelegen, de trainingen gingen zo fantastisch. Maurice bedankt voor je inlevingsvermogen op de stukjes die we samen hebben lopen klagen ;-). En alle webloggers en “aanhang”, bedankt voor jullie gezelligheid voor start, tijdens de loop en na afloop bij de Griek. Leonie, hij is super dat runninghouse shirt met gave tekst. Ilonka gefeliciteerd met je dikverdiende 1e plaats, topprestatie.

Zie de fotoalbums van John de Boer en John Reuvers voor heel veel mooie foto’s.