Kustmarathon 2013

Na een niet geheel vlekkeloze voorbereiding was ik er geestelijk in ieder geval klaar voor, mijn  5e kustmarathon. Nadat ik Jaco en Maurice had uitgezwaaid voor hun MTB tocht-kustmarathon heb ik John en Petra opgezocht in Zoutelande om samen naar Burgh rijden. Collega Dick pikten we op in Vrouwenpolder en zo waren we ruim op tijd voor een babbel met andere bekende hardlopers.

Vervolgens richting start waar we om 12.00 uur weggeschoten werden. Al snel voelde ik dat de luchtvochtigheid heel hoog was, dit voelde benauwd aan en leverde al snel een nat kapsel op. John en Petra waren we in het bos van Burgh helaas al kwijt. Dick en ik liepen op bekend parcours kilometer na kilometer. Strand van Burgh, stormvloedkering, de Banjaard, dijk van Vrouwenpolder en toen het deel waar ik het meest tegenop zag …. HET MULLE ZAND. Nog een boost van het geschreeuw van de supporters voor we het strand op gingen en toen ….. 7 kilometer lang mul zand richting Oostkapelle. Zoeken naar stukjes redelijk beloopbaar zand?… nergens te vinden. Vloedlijn? … natte voeten. Hier zelfs stukjes gewandeld omdat we energie wilden sparen voor de kilometers na het strand. Zelfs lang vergeten blessures leken weer op te spelen. Op dat moment kwam John ons rechts spetterend via de vloedlijn voorbij, zijn droge sokken en schoenen stonden in Oostkapelle op hem te wachten (slim, die ga ik onthouden). Eindelijk kwam de uitkijktoren van de reddingsbrigade in Oostkapelle in zicht. Het einde van het vreselijk bikkelen was in zicht. Dan denk je dus dat je in het bos van Oostkapelle wat kan herstellen van de zware kilometers op het strand…. niet dus. Alle energie was op. In een rustig tempo vervolgden wij onze kilometers. Even een welkome stop voor Dick zijn sportdrankwissel en gelletje en we konden weer verder. En wie hoorde ik daar roepen? Petra. Ongelofelijk, met weinig kilometers in de benen haalde deze topper ons in. Dick zijn tempo vertraagde. Hij gebood mij door te lopen zoals we hadden afgesproken voor start, “wie (iets) sneller kan loopt door”. En zo ging ik alleen verder (met nog 1384 andere lopers die gingen finishen). Voor mijn gevoel liep ik zelfs nog redelijk vlak en kon ik zelfs de hoge duinen in Zoutelande nog dribbelend bedwingen. Nog een klein stukje strand en op naar de finish. Bij de trap voor de boulevard in Zoutelande zag ik John ineens (ongemakkelijk) lopen.  We spraken af samen te finishen. Yes .. hand in hand gingen we over de finish in 4.45 en een beetje. Ondanks het zware lopen op het strand heb ik genoten van het parcours maar vooral ook van alle aanmoedigingen. Ongelofelijk hoe dit motiveert. Bedankt daarvoor lieve mensen en vooral ook de mensen die mij hebben voorzien van gelletjes en banaan X.

Advertenties

Pittig maar waanzinnig mooi

Hij was mooi, prachtig, verrassend, uitdagend, pittig, zwaar, waanzinnig en nog zoveel meer. Tja en waar heb ik het dan over?
Ik zal jullie nog wat aanwijzingen geven. Hij was op Westenschouwen met mooie bospaden, stukken strand en paden van mul zand door de duinen. En het leek of hij een hoger klim- en daalgehalte had als de Veluwezoom Trail die ik afgelopen juni liep. En dat hij zwaarder leek kwam vast ook door de stukken mul zand in de duinen waar wij op Westenschouwen regelmatig doorheen moesten ploeteren. Maar hij was zeker net zo mooi en ik heb niet meer of minder genoten als op de Veluwezoom. En… waar heb ik het dan over?
Over de Trail by the Sea short distance 20 km, wel te verstaan. Ook Esther (oftewel Kooltje14) was aanwezig naast heel veel andere bekende en onbekende lopers. Samen met Esther ging ik van start, rustig aan want we zouden ons sparen voor ons uiteindelijke doel en we hadden geen idee wat ons vandaag te wachten stond. En zoals beloofd Esther heb ik je hierbij genoemd op mijn blog :-).

Esther ging na 4 kilometer iets harder als ik dus liep ik met een groepje onbekenden verder. Wat was het goed opletten geblazen want voor je het wist bleef je hangen achter een boomwortel. Ontspannen liep ik de pittige kilometers tot ik Esther weer in het oog kreeg. Die had dus één momentje niet zo goed op de ondergrond gelet en deze van heel dichtbij gezien ;-). Gelukkig had ze geen schade en samen vervolgden we de pittige prachtige kilometers. Op het strand was ik Esther weer kwijt, ik hoorde nog wat woorden van ongenoegen achter mij en daar bleven ze helaas ook ;-). De laatste klimmers in het parcours waren ook nog flinke kuitenbijters maar éénmaal het verharde voetpad op ging de laatste paar honderd meter alleen maar naar beneden. Yihaaaaaaaa daar kon ik nog even gas geven om in 2:18:32 de finish te paseren. Het was een prima georganiseerde trail met uitstekende verzorging. Wie weet volgend jaar toch maar eens het parcours van 38 km uitproberen.

De laatste LLD

Net als de voorgaande jaren stond er afgelopen zaterdag de trainingsloop vanaf Neeltje Jans naar Zoutelande in mijn schema. Een training van 33 km over het parcours van de kustmarathon. John en Petra hadden hier ook wel oren naar en net als vorig jaar liep ook mijn collega Dick met ons mee. Jaco was bereidt ons vroeg in de ochtend al bij Neeltje Jans te droppen. Achteraan gingen we van start, achter meer dan honderd andere lopers, over het voor mij inmiddels zeer bekende parcours. De stormvloedkering, de dijk van Vrouwenpolder, het strand op … en stop… plasstops.
En ook van bovenaf kwam het vocht naar beneden. Er stond een behoorlijk stevige wind op het strand. Het groepje van 4 viel even uit elkaar maar
voor de duinopgang bij de Piraat in Oostkapelle werden we herenigd. Op naar Domburg. Helaas had Petra er niet op gerekend dat we voor 33 km gingen. Ze wilde ons niet uit ons tempo halen en besloot in Domburg, bij een goed verzorgde drinkpost, om met een verzorger mee te rijden naar Zoutelande.
Met ons groepje van 3 beukten we tegen de wind in. Op de dijk van Westkapelle voelde het minimaal aan als windkracht 7, een déja vu? dit gevoel kende ik nog uit 2009. We maakten een lichte draai naar links en we kregen de wind in de rug, we vlogen bijna richting Zoutelande. Nog een paar pittige duinen door en een klein stukje strand over en we waren bij de boulevard van Zoutelande. Yihaaa de 33 km zat er weer op. Na een heerlijke warme douche bij mini-camping Boogaard (wel bekend van de Zeeuwse Trainingsloop) hebben John, Petra en ik moe maar voldaan na gekletst onder het genot van een heerlijke salade.

Kustloop Vrouwenpolder

Samen met John de Boer liep ik 7 september de Kustloop. John heeft er een mooi blogverhaal van gemaakt dus hier zijn verhaal ….

Nog voor de Zeeuwsekusttraining stond ik al ingeschreven voor de Kustloop in Vrouwpolder. Het parcours bevat ook hier weer strand 😦 en wel een kleine 9 kilometer. Een meevallertje gisteren was, laag water! Prima te belopen strand dus. De start is om 12:00 uur, maar ik heb 170 km af te leggen, dus dat betekent bijtijds op pad. Netjes op het afgesproken tijdstip kom ik bij Jacqueline aan en gaan we via Ooskapelle naar Vrouwenpolder. Lekker relaxt, de auto vlak bij de sporthal waar omgekleed en gedoucht kan worden en tevens op een paar honderd meter van start/finish. Jacqueline is een bekende verschijning, niet zo gek dat ze regelmatig aangesproken wordt. Paola, Esther en Gunther zijn er ook, de eerste 2 om de halve marathon te lopen, Gunther om op de ATB op verschillende plekken langs het parcours op te duiken. Jacq heeft nogal wat last van een kuit gehad waardoor ze inmiddels 2 lange duurlopen in haar voorbereiding heeft moeten overslaan. Dit is een test, hoe voelt de kuit, kan die 21,1km probleemloos afgelegd worden en wat is de reactie na afloop. Zelf heb ik na de training van dinsdag een gevoelige plek in mijn linkerkuit. We gaan het dus heel rustig aan doen.

De eerste 6 kilometer gaan praktisch alleen over verharde (fiets)paden. Het strand ziet er vanaf de dijk vlak en hard uit. Vlak ja, niet heel hard, maar wel goed beloopbaar met een windje schuin vanuit de duinen, prima want het wordt al iets warmer. We leggen de 9 strandkilometers probleemloos af, bij de duinopgang maken we een sanitaire stop en nemen de tijd bij de verzorgingspost. Daarna volgen zo goed als vlakke verharde kilometers, niet zo gek dat het tempo dus ongemerkt iets omhoog gaat. Aangekomen bij de finish worden de medailles omgehangen, sportdrank uitgedeeld een echte Zeeuwse bolussen weggegeven. Heerlijk!
Na een warme douche zoeken wij het terras op waar Jaco en Gunther ons opwachten. Een tosti en Cola alvorens we weer terugrijden naar Middelburg. Chillen en napraten, waarna ik diezelfde 170 km in tegengestelde richting af mag leggen.
Een geslaagde en gezellige dag met Jacq en Jaco.
Op tijd naar bed is niet echt gelukt, maar desondanks wel een goed nachtrust voordat de volgende training van dit weekend aanstaande is.

En zo liep John de dag erna 30 km en ik liep er nog 20. Ook weer geheel pijnvrij … YES!
Morgen staat de laatste lange duurloop in mijn schema. Samen met John, collega Dick en Petra lopen we van Neeltje Jans naar Zoutelande over het kustmarathon parcours, goed voor 34 km.

Update:

Wat ben ik nu aan het doen? Blij zijn.
Aangezien ik toch naar Koole Sport moest om het startnummer voor de kustloop van a.s. zaterdag op te halen ook direct even naar mijn oude Brooks Ghost hardloopschoenen laten kijken en wat bleek …. uit de oude Brooks was de demping na ruim 900 km totaal verdwenen wat de kuiten helaas niet ten goede is gekomen.
Dinsdag dus een testrondje met een tegen sputterende kuit en wat bleek…..
geheel pijnvrij 8,8 km afgelegd met 4 x 1 min. rust. Mede dankzij de dry needling behandeling, mijn nieuwe Brooks Ghost 6 en jullie hulp bij het duimen liep het perfect.
Kustloop, here I come. Relaxed tempo natuurlijk als training op weg naar de kustmarathon.

Wat ben ik aan het doen?

“Wat ben je aan het doen?” zoals je op facebook kunt vermelden. Hummm in mijn geval is het “wat ben ik (nog) NIET aan het doen”. Ben niet aan het hardlopen . Last van een onwillige kuitspier. Na een paar mooie duurlopen moest ik helaas tijdens één van de kustmarathon trainingen bij 14,4 kilometer uitstappen. De rechter kuit zat helemaal vast (ondanks de Herzog Tube Compressiekousen). Direct een afspraak gemaakt bij de fysio waar ik snel terecht kon. Niet alleen de kuit zat vast maar ook het spronggewricht. Spronggewricht en kuit zijn losgemaakt en afgelopen woensdag kreeg ik een dry needling behandeling (zoals ik die al eens in mijn bovenbeen heb gehad). Mijn ervaringen met dry needling zijn positief. Dus nu is het afwachten of ik na 3 dagen trouw oefeningen te hebben gedaan en 1,5 week rust weer kilometers mag gaan maken. Ik heb een startnummer voor de kustloop (halve marathon) volgende week, maar het mooist zou zijn om op 5 oktober mijn 10e marathon te kunnen lopen langs de mooie zeeuwse kust oftewel die mooie Zeeuwse Marathon. Ik hoop dat dit allemaal gaat lukken. Heb nu al 2 lange duurlopen gemist.

Vorig jaar zat het ook niet mee net 3 weken voor de start van de kustmarathon. Ben toen (ook) met een blessure gestart en met meer kilometers in de benen. Boven mijn eigen verwachting ben ik toen ook nog gefinisht. Helaas heeft het herstel mij toen wel bijna 5 maanden gekost. Dus of ik 5 oktober van start ga ??????

Onvergetelijk … 5e editie van de Zeeuwse Trainingsloop.

Met 30 deelnemers gingen we van start voor de 5e editie van de Zeeuwse Trainingsloop op 11 augustus. Met o.a. Ronald, John, Frank, Hans, Petra, Corina, Sierd, Ada, Esther, Tiny, Günter, Maria, Erik, Dorothé, Merith, Joost, Marian, Ralph, Harrie, Boudewijn, Everdien, Kees, Joleen Ton, Jos en Carola gingen we voor 23 km over het 2e deel van het kustmarathonparcours.
Het was weer verzamelen in Zoutelande en net als de 2 vorige jaren lieten we ons per touringcar verplaatsen naar Vrouwenpolder. Voor we konden starten was het nog even schuilen voor een buitje regen maar na start hebben we mogen genieten van de zon, de stevige wind tegen, laagwater en elkaars gezelschap.

5e editie van de Zeeuwse Trainingsloop

En wat was de dresscode oranje een goed idee van Günter, de groep viel zo nu en dan uit elkaar maar op het stuk strand van 7 km en in de duinen zagen we elkaar al van kilometers afstand. En zo werd er door de snellere lopers gewacht of werden de minder snelle lopers opgepikt door de voorste lopers die zo wat extra kilometers konden maken. Door de gezellige en gemoedelijke sfeer vlogen de kilometers over het (voor mij inmiddels zeer bekende) parcours voorbij. In een p**p en een sch**t gingen we vanaf de duinen in Zoutelande het strand op voor de laatste kilometers. Toen we de trap op gingen in Zoutelande, werden we opgewacht door Fabiola met haar camera. Haar prachtige foto’s kun je hier bekijken.
Ook Ronald heeft onderweg mooie foto’s gemaakt en een fantastisch leuk sfeerfilmpje 😉 ….

Er gaat zeker een 6e editie komen volgend jaar. De kans is heel groot dat die zal zijn op 10 augustus. Ook de dresscode is al bekend ….2014 is paars 🙂